Chrześcijanie w Pakistanie żyją pod stałą presją ze strony muzułmańskiej większości. Są traktowani jako obywatele drugiej kategorii i doświadczają dyskryminacji w wielu aspektach swojego życia. Mają bardzo ograniczony dostęp do edukacji i dobrej pracy, doświadczają dyskryminacji w sądach i urzędach. Wielu jest fałszywie oskarżanych o popełnienie bluźnierstwa, wysyłanych do więzień, skazywanych na śmierć. Chrześcijanie, którzy otwarcie dzielą się swoją wiarą w Chrystusa są zawstydzani, szykanowani i doświadczają fizycznych form prześladowań. W ostatnich latach w Pakistanie odnotowano wiele ataków na kościoły i społeczności chrześcijańskie, których efektem były liczne ofiary śmiertelne i ranni. Wielu liderów chrześcijańskich zostało napadniętych i zabitych. Ubogim rodzinom chrześcijańskim żyje się bardzo trudno. Kiedy niespotykany kryzys dotyka rodzinę (choroba, śmierć czy nawet poród) zmuszeni są do wzięcia pożyczki, która w prosty sposób prowadzi ich do niewoli w cegielni. Jako rodziny chrześcijańskie są traktowani gorzej niż wyznawcy innych religii, zmuszani są do przejścia na Islam, częste są również przypadki wykorzystywania seksualnego kobiet. Większość dzieci zmuszanych jest do pracy wraz z rodzicami i są one pozbawione dostępu do edukacji.

W Pakistanie często dochodzi wobec chrześcijan do fałszywych oskarżeń o popełnienie bluźnierstwa. Efektem tego są zamieszki, podczas których tłum atakuje i niszczy domy, kościoły i mienie chrześcijan. Zdarza się, że atakujący nie ograniczają się tylko do niszczenia mienia. Wiele kobiet jest gwałconych, a mężczyzn – pobitych. Niektórym nie udaje się przeżyć. Miejscowi chrześcijanie niosą pomoc, jednak zazwyczaj nie są w stanie sprostać ogromowi potrzeb. Wyrzuconym z domów ludziom brakuje praktycznie wszystkiego: koców, ubrań, lekarstw, żywności. Nawet jeśli po jakimś czasie mogą wrócić do tego, co pozostało po ich domach, potrzebują wiele, by ich życie mogło wrócić do normalności. Niejednokrotnie konieczne było, by rodziny chrześcijan bezpośrednio oskarżonych o bluźnierstwo przez kilka miesięcy mieszkały w tzw. bezpiecznych domach.

Jako Głos Prześladowanych Chrześcijan docieramy z pomocą do rodzin chrześcijańskich, które są ofiarami pogromów. Wysyłamy środki na wsparcie dla najbardziej potrzebujących z nich. Następnie są one w Pakistanie przekazywane im w postaci paczek pomocowych, które umożliwiają im przygotowywanie posiłków i funkcjonowanie przez około dwóch tygodni.

Rodziny chrześcijańskie w Pakistanie są celem napaści ekstremistów islamskich. W wyniku napadów, które mogą zdarzyć się właściwie w każdej chwili, rodziny muszą się ukrywać. Niejednokrotnie mija wiele lat od ataku, a rodziny te wciąż mają trudności w podjęciu stałej pracy i powrocie do życia sprzed napaści. Jednym z wyzwań, przed jakimi stoją takie rodziny, jest znalezienie środków na edukację dla swoich dzieci.

Jako Głos Prześladowanych Chrześcijan wspieramy edukację młodszych i nastoletnich dzieci, które ucierpiały w wyniku takich napaści. Skutki napadów widoczne są latami: jedna z dziewcząt ma problemy z chodzeniem, gdyż obie jej nogi zostały przestrzelone, a kilkoro dzieci straciło z rąk napastników swoich ojców i są teraz półsierotami. Pomimo tego, każde z nich trwa w wierze w Chrystusa.