Pogarszająca się stale sytuacja w kwestii bezpieczeństwa doprowadziła do zamachów stanu i przejęcia władzy w Burkinie Faso przez juntę wojskową. Pierwszy zamach stanu miał miejsce w dniach 23–24 stycznia 2022 roku, został przeprowadzony pod dowództwem Paula-Henriego Damiby przeciwko prezydentowi Kaboré. Wojskowi obalili prezydenta, a władzę w kraju przejęła junta wojskowa. Pomimo obietnic szybkich zmian, sytuacja ulegała stale pogorszeniu. Doprowadziło to do drugiego zamachu stanu, w nocy z 30 września na 1 października 2022 roku. Władzę nadal sprawuje junta wojskowa, jednak pod przewodnictwem Ibrahima Traore.

W wyniku działań dżihadystów w Burkinie Faso jest ponad dwa miliony uchodźców wewnętrznych (2 062 534 – według raportu CONASUR z dnia 31.03.2023 roku). Od marca 2023 roku dane te nie były aktualizowane. Biorąc pod uwagę, że od tego czasu na terenie Burkiny Faso doszło do setek ataków, w wyniku których kolejni mieszkańcy kraju zmuszeni zostali do ucieczki, możemy założyć, że liczba uchodźców wewnętrznych zbliża się do 3 milionów, a może nawet już przekroczyła tę granicę. Oficjalnie ponad 10 % całej ludności kraju to uchodźcy wewnętrzni. Zgodnie z danymi przedstawionymi przez Wysokiego Komisarza Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców, ponad 6 milionów Burkińczyków potrzebuje pilnie pomocy humanitarnej. W tej liczbie są dziesiątki tysięcy ewangelicznych chrześcijan, którzy w wyniku aktów terroru i prześladowań musieli uciekać ze swoich domów. Wielu z nich straciło swoich bliskich, a część będących chrześcijankami kobiet i dziewcząt została porwana. Uchodźcy mieszkają w prymitywnych warunkach i są pozbawieni podstawowych środków do życia. Dzięki hojności polskich darczyńców, wsparciu finansowemu naszych partnerskich misji i działaniom podejmowanym przez lokalnych chrześcijan możemy systematycznie dostarczać żywność i środki czystości chrześcijańskim uchodźcom rozlokowanym w różnych rejonach kraju, umożliwić edukację i zapewnić dostęp do wody pitnej, aktywizować zawodowo rodziny wdów i pastorów oraz dostarczać Biblie w lokalnych językach.

W wyniku ataków terrorystycznych ze strony dżihadystów wiele szkół w kraju zostało zamkniętych. W związku z tym klasy w tych szkołach, które pozostają otwarte, są przepełnione. Dodatkowo uchodźcy wewnętrzni nie mają środków, by posłać swoje dzieci do szkoły. Kościoły starają się wyjść im naprzeciw, jednak ich możliwości są również ograniczone – dotychczas pomagały już „swoim dzieciom”, teraz starają się pomóc całym rodzinom ewangelicznych uchodźców. Nie jest to łatwe, gdyż uchodźców jest dużo. Widząc potrzeby dzieci i młodzieży z rodzin uchodźców chrześcijańskich, postanowiliśmy umożliwić im pójście do szkoły. Naszym celem jest wysłanie do szkoły jak największej liczby dzieci. W 2020 roku rozpoczęliśmy od grupy 680 dzieci, w większości z trzech grup rodzin szczególnie dotkniętych prześladowaniami: dzieci wdów, które straciły mężów w atakach dżihadystów; sierot, które straciły swoich rodziców m.in. w wyniku aktów terroru; dzieci pastorów, którzy musieli uciekać przed terrorystami. Z roku na rok liczba dzieci wysyłanych przez Głos Prześladowanych Chrześcijan do szkół systematycznie wzrastała. W 2023 roku wysłaliśmy do szkół 1512 dzieci, z czego 851 dzieci do szkół podstawowych, a 661 do szkół ponadpodstawowych.

Życie wdów w Burkinie Faso nie należy do łatwych. Pozbawione głowy rodziny i głównego żywiciela, pozostawione są na łaskę i niełaskę obcych i ludzi dobrej woli. Kościoły chrześcijańskie starały się opiekować wdowami w swoich społecznościach. Jednak pojawiające się nagle tysiące rodzin uchodźców, w tym wielu wdów sprawiło, że lokalne kościoły utraciły możliwość pomagania każdej z tych osób. Ogrom potrzeb przerósł ich możliwości. Jako Głos Prześladowanych Chrześcijan pomagamy lokalnym kościołom w niesieniu pomocy wdowom i sierotom. Obejmujemy kompleksową opieką rodziny wdów i aktywizujemy je zawodowo, kiedy to możliwe.